De meeste informatie die je vandaag aanmaakt ontstaat meestal digitaal. Vergeleken met materieel archief kent de bewaring van digitaal archief heel andere uitdagingen. In dit hoofdstuk bekijken we samen hoe je digitaal archief veilig kan bewaren.
Je opslaglocatie is het opslagmedium, het systeem of de infrastructuur die je gebruikt om digitale informatie weg te schrijven. Vroeger maakten we vooral gebruik van losse opslagmedia als floppy disks, cd-roms of externe harde schijven. Die tijd is ondertussen voorbij. De meeste organisaties zijn overgeschakeld naar gecentraliseerde opslag.
Bij gecentraliseerde opslag wordt gebruik gemaakt van bestandsservers, tapes of clusters van deze apparaten die bereikbaar zijn via een netwerk. Dat kan in-house, waarbij je als organisatie de opslaginfrastructuur zelf beheert in de eigen gebouwen, of je stapt over naar een cloudoplossing. Bij cloudopslag sluit je een contract met een dienstenleverancier die de opslagcapaciteit van zijn datacenter aanbiedt. De data zijn bereikbaar via het internet. Bekende leveranciers zijn Microsoft (met Office 365 en Azure), Google (met Google Workspace en Google Cloud storage), Amazon, Dropbox enz.
Versnippering van informatie
Een uitdaging voor het digitaal informatiebeheer is de snelle toename van het aantal deelplatformen, webtoepassingen, mailboxen en andere kanalen, waardoor digitale documenten niet meer op één centrale opslaglocatie worden bewaard, maar te vinden zijn op een veelheid van platformen. Het is belangrijk om deze 'verrommeling' van digitale informatie zoveel mogelijk tegen te gaan.
Dat kan door goede afspraken en een strak informatiebeheer. Zorg voor een duidelijk beleid waarbij alle essentiële informatie op de centrale opslaglocatie wordt bewaard, terwijl de deelplatformen enkel kopieën mogen bevatten. Zie het hoofdstuk Informatie beheren voor meer info.
Naar informatie beherenDigitale informatie staat bloot aan heel wat risico’s. Om je informatie te beheren moet je gebruik maken van enkele technieken die die risico’s terugdringen.
Wat zijn de risico's?
Je informatie kan onwenselijk gewijzigd of vernietigd worden. Dat kan in de eerste plaats gebeuren door ongelukken:
Maar er kan ook kwaad opzet in het spel zijn:
Een specifieke vorm van virussen die het op je informatie hebben gemunt zijn de zogenoemde ransomware virussen. Die virussen versleutelen (of blokkeren) je gegevens en vragen betaling van losgeld om je gegevens te ontsleutelen.
Back-ups
Een back-up houdt in dat je één of meerdere kopieën neemt van je informatie en die op een andere plaats bewaart. Wordt je informatie vernietigd of gecorrumpeerd door kwaad opzet of een ongeluk? Dan kan je alle informatie herstellen naar de oude toestand via de back-up.
Een goede back-up:
Er bestaan meerdere methodes om data te beschermen. We raden aan om een combinatie van elke methode toe te passen:
Hou er rekening mee dat het bewaren van een kopie op een externe locatie essentieel is. Redundante opslag en snapshotreplicatie alleen volstaan zonder back-up niet om je gegevens te beschermen.
Beveiligen
Een back-up is nuttig om je informatie te herstellen na een ongeluk of kwaad opzet. Natuurlijk wil je dit soort situaties in de eerste plaats voorkomen door een goede beveiliging van je IT-omgeving.
Enkele tips:
Zeker voor kleine organisaties die niet zelf een IT-afdeling uitbouwen is het belangrijk dat je je laat ondersteunen door een IT-dienstverlener op de markt. Zorg er wel voor dat je niet te afhankelijk wordt van je dienstverlener:
Digitale informatie wordt opgeslagen in computerbestanden of databanken. Om die informatie te consulteren ben je afhankelijk van software. Maar wat als die software niet meer werkt of niet meer beschikbaar is? Universele, eenvoudige bestandsformaten vermijden dat je afhankelijk wordt van specifieke software.
Wat zijn bestandsformaten?
Digitale bestanden zijn verzamelingen van bits en bytes (nulletjes en eentjes). Een bestandsformaat is een conventie die bepaalt hoe bits en bytes moeten worden geordend zodat software de bytes kan vertalen naar informatie op een computerscherm.
Sommige bestandsformaten kennen we allemaal: Word-bestanden sla je op in docx, digitale beelden in jpeg en een AutoCAD-tekening in dwg. Een bestandsformaat wordt aangeduid met een extensie achteraan de bestandsnaam (.docx, .jpg, .dwg). Door die extensie weet een besturingssysteem als Windows of Mac met welk bestandsformaat het te maken heeft en kan het vervolgens het juiste programma aanwenden om het bestand te openen.
Meestal is een bestandsformaat gekoppeld aan specifieke software: zo is .vwx het bestandsformaat van VectorWorks, .xlsx het bestandsformaat van Excel enz. Toch bouwt andere software meestal functionaliteit in om deze bestandsformaten te kunnen lezen. Zo wordt .xlsx bijvoorbeeld heel goed ondersteund en kunnen alternatieve programma’s als Libreoffice of Google Sheets .xlsx inlezen en weergeven.
Soms zijn bestandsformaten universeel en niet gekoppeld aan een specifieke software, denk maar aan .jpg voor digitale beelden en .pdf voor drukwerk en documenten.
Wat is digitale obsoletie?
Om digitale informatie te raadplegen ben je altijd afhankelijk van software. Is de software niet meer beschikbaar, dan kan je je digitale informatie ook niet meer raadplegen. Computers en besturingssystemen evolueren voortdurend en software evolueert mee. Dat betekent dat zonder de nodige updates software op termijn niet meer kan worden gebruikt. Dit proces noemen we digitale obsoletie. De bestanden van oude tekensoftware zoals MiniCAD (het oude VectorWorks) zijn bijvoorbeeld niet meer te openen, tenzij je beschikt over doorgedreven computerkennis.
Schat de risico's in
Het hoogste risico op obsoletie lopen bestandsformaten die door slechts één softwarepakket worden ondersteund, zoals bijvoorbeeld .vwx dat enkel kan worden geopend door software van het bedrijf VectorWorks. Bestandsformaten die wel breed door andere software worden ondersteund (Office-formaten, .dwg…) zijn veiliger. Universele formaten (.pdf, .jpg, .mp4, .mp3) zijn het veiligst.
Een ander criterium om het risico af te wegen is de mate waarin een softwareproducent backward compatibility garandeert. Bij goede backward compatibility zorgt de producent ervoor dat een nieuwe softwareversie nog altijd oude versies van het bestandsformaat kan openen. Het programma AutoCAD is hiervan een goed voorbeeld: De nieuwste versie van AutoCAD opent nog .dwg-files die in de jaren 1980 gemaakt werden. Een programma als Revit daarentegen is veel complexer en nog volop in ontwikkeling. De compatibility problemen tussen verschillende versies van Revit zijn bekend.
Wat kan ik doen?
Je kan het risico terugdringen door op verschillende zaken te letten:
In veel archieven kunnen we nog digitale bestanden terugvinden die op losse dragers worden bewaard. De digitale bestanden op deze dragers zijn bedreigd om verschillende redenen:
Wat kan ik doen?
Vandaag is het doorgeven van gegevens op cd-roms of floppy disks ook niet meer zo gebruikelijk. Een toegangslink naar een deelplatform in de cloud heeft de losse drager vervangen. Maak je toch nog gebruik van een los opslagmedium, dan geldt dezelfde regel als bij de ingebruikname van deelplatformen. Zorg dat de belangrijke informatie ook op je centrale opslaglocatie staat.
Voor je bestaande digitale archieven op losse dragers is er maar één oplossing: De gegevens overzetten naar je centrale opslaglocatie. Leesapparatuur voor gangbare losse dragers is nog gemakkelijk te vinden. Het overzetten zelf is een taak die je perfect kunt uitbesteden aan een jobstudent.
Denk goed na waar op je centrale opslaglocatie je de overgezette digitale bestanden zult bewaren. Het gemakkelijkst is om elke drager in je archief op te lijsten en een uniek nummer te geven. Voeg ook de projectcode toe indien het om informatie uit een projectdossier gaat. Maak vervolgens een mapje per drager met het uniek nummer waar je de bestanden in plaatst.
Wat als ik geen leesapparatuur vind voor mijn drager?
Ooit al gehoord van ponskaarten, jaz disks, zip disks of travan tapes? Sommige dragers zijn wel heel verouderd, of zijn maar heel even gebruikt. Voor deze dragers is het veel moeilijker om geschikte leesapparatuur te vinden. Ook zal het een uitdaging zijn om de leesapparatuur aan te sluiten op een hedendaagse computer.
Wend je daarom tot een gespecialiseerd bedrijf, of ga zelf aan de slag in het Digital Repair Café. Het Digital Repair Café in Gent heeft digitale leesapparatuur en handleidingen ter beschikking. Op hun website vind je ook een handige handleiding om de drager die je hebt te herkennen.
Bij het Kenniscentrum van het Vlaams Architectuurinstituut kun je terecht voor al je vragen over je archieven en collecties.
Aarzel niet om ons te contacteren!