Het geheugen van onze omgeving ligt niet alleen besloten in schetsen, maquettes, foto's of briefwisseling van ontwerpers. Ook getuigenissen, ambachten, technieken, kennis en expertise bepalen de geschiedenis van de omgeving en verdienen aandacht.
Bij het ontwerp van de omgeving is er een sterke wisselwerking tussen expliciete kennis en onbewuste kennis, kennis die misschien wel doorgegeven wordt maar die meestal geen schriftelijke neerslag krijgt. Immaterieel cultureel erfgoed biedt een belangrijke opportuniteit om ook de zorg voor dit ‘ongrijpbaar’ erfgoed op te nemen. Een beter begrip van dit immaterieel erfgoed kan immers kwaliteitsprocessen in de hedendaagse omgang met de omgeving in gang zetten. Daarom zet het VAi in op het registreren van mondelinge bronnen en immaterieel cultureel erfgoed doorheen verschillende projecten. Voorbeelden daarvan zijn de fotografische en gefilmde documentatie van de werkvloer van het meubelbedrijf Van den Berghe-Pauvers, dat in 2010 werd stopgezet, en de interviews die werden afgenomen in het kader van de tentoonstelling De Wonderjaren (2016), het project Vijftig jaar wet op de stedenbouw, het project Designerfgoed en Stynen 2018. Ontdek de verschillende diepte-interviews en reportages hier.