In de wandelgangen van de deSingel wordt tegelijkertijd met de tentoonstelling Andrea Branzi. Objecten en territoria de kleinere tentoonstelling Radical Architecture. Italië 1965-1980 getoond. Deze tentoonstelling is een work-in-progress van de architectuurstudententen van de TU Delft.
Toen Archizoom in 1966 opgericht werd door Andrea Branzi Gilberto Corretti, Paolo Deganello en Massimo Morozzi, verkeerde West-Europa in een fase van sociale en culturele onrust. In Italië had de wens om verandering specifieke connotaties, aangewakkerd door een gevoel van culturele inertie tegen de achtergrond van een snel veranderende maatschappij. Samen met gelijkaardige ontwikkelingen in literatuur en film, reageerde de architectuur op de sociale en politieke impasse door het formuleren van een reeks scherp omlijnde intellectuele stellingnames.
De intellectueel vruchtbare context van de Florentijnse architectuurschool
was midden jaren zestig de voedingsbodem voor intellectueel scherpzinnige Italiaanse ontwerpers en critici, verenigd in Archizoom en Superstudio (allebei opgericht in 1966) en een reeks andere groeperingen. Het is in deze sterk geladen context dat men de kritiek van Archizoom en Andrea Branzi op marktgerichte visuele strategieën moet zien, als ook Branzis verklaring van het ‘recht om zich te verzetten tegen een realiteit die vrij is van betekenis’ en de nood om ‘te handelen, om de nabije omgeving aan te passen, te vormen en te vernietigen’.
Deze kleine tentoonstelling, het resultaat van een work-in-progress dat geconcipieerd werd door architectuurstudenten van de Faculteit Architectuur aan de TU Delft, onderzoekt verschillende elementen van architecturaal gedachtegoed en vormen van activisme die opkwamen in Italië in de jaren zestig en zeventig. We hebben gekeken naar de historische en politieke achtergronden van Radicale Architectuur en naar de projecten, manifesten en gebeurtenissen die uitdrukking gaven aan de ideeën over architectuur en maatschappij. Nochtans is er ook een ander aspect aan deze duik in de geschiedenis van de architectuur van het recente verleden; een gevoel dat de vragen die radicale architecten destijds opwierpen in Italië – de overkoepelende cultuurkritiek en de kritiek op de modus operandi van de architecten – hun waarde hebben gehandhaafd tegen de contemporaine achtergrond van aanhoudende overconsumptie en de banaliteit van het sterrensysteem.
Meer info over de tentoonstelling Andrea Branzi. Objecten en territoria
Colofon
Inhoudelijke leiding: Christoph Grafe (research/onderzoek), Katrien Vandermarliere (productie/ production)
Concept en productie: Annemieke Blaha, Tomas Dirrix, Jeroen van der Drift, Sophie van Dorsten, Max Floréan, Pim Schachtschnabel, Meret Studer
Grafisch en visueel concept: Team Thursday graphic design, Rotterdam
Uitvoeringsadvies en –ondersteuning: Veerle Vermeyen, Guy Anthoni
Druk/ Prints: Goedhart Repro, Antwerpen
Translations/ Vertalingen: Hilde Pauwels en Kim Maes (intro)
Deze tentoonstelling is een samenwerking van het Vlaams Architectuurinstituut (VAi), de onderzoeksgroep Interiors, Buildings and Cities aan de Faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Delft, Nederland en deSingel Internationaal Kunstencampus.
Supported by: Goedhart Repro, Antwerpen en Afdeling Architectuur, Faculteit Bouwkunde, TU Delft