150kV/15kV HS cabine Petrol, Antwerpen

noAarchitecten is een architectenbureau opgericht in 2000, met ongeveer 15 mensen die zich vooral concentreren op publieke gebouwen. Ze werken vaak samen met kunstenaars en hun ontwerpen houden ook meubelen en signalisatie in. Hun werk wordt internationaal gewaardeerd en wordt vaak gekenmerkt door een delicate relatie tussen het gebouw en zijn context.

Hoogspanningscabine Petrol is gelegen op de kruising tussen de D'Herbouvillekaai en de Generaal Armstrongweg, vlakbij de ring van Antwerpen en de Schelde. Het bevindt zich midden in het bedrijventerrein Petroleum Zuid. De hoogspanningscabine straalt niet het typische, industriële karakter uit dat men verwacht in deze buurt te vinden. Vanaf de kaaien in het stadscentrum kunnen we het gebouw waarnemen. Het is een landschappelijk baken voor de stad.
Het gaat om een kubusvormig gebouw van ongeveer 15 m op 24 m en nog is 24 m hoog. De gevels bestaan volledig uit ter plaatse gestort beton met duidelijke horizontale lijnen als gevolg van de bekisting. Het geheel werd geverfd in een opvallende, petroleumblauwe kleur.

De zuidoost gevel is volledig gesloten op enkele kleine, vierkante openingen na. Ze zijn symmetrisch geplaatst in de gevel. Rondom het gebouw heerst er een vrij open karakter. Er bevinden zich wegen en enkele kleine laagbouwelementen. Daarom werkt het monumentale, gesloten karakter van dit blok goed in deze omgeving. De bedoeling was dat het gebouw zou opvallen in de skyline van de stad. Door de geslotenheid van het gebouw blijft de functie ervan deels verborgen voor passanten.
De twee kopse gevels zijn volledig gesloten op enkele deuropeningen na. Door deze openingen kan men de schaal van het gebouw beter interpreteren. Bij het zicht op deze gevels ervaart men hoe hoog het gebouw is.
In de noordwest gevel bevindt zich ook een speciaal element: een ventilatierooster. In het midden van deze gevel is er een gesloten vlak dat meer naar achteren is geplaatst en daarna naar rechts opgeschoven lijkt te zijn. Een klein deel van dit vlak schijnt op die manier te verdwijnen achter de echte gevel. Dit geeft een dynamische toets aan het gebouw, een schuivende beweging.

De kleur, schaal, textuur laten zich stapsgewijs ontdekken. De zintuigen worden stap voor stap aangesproken om de architectuur te ontwaren, waarbij het typerend zoemend geluid van transformatoren uiteindelijk zijn inhoud verraadt.
Deze eenzaat is een bescherming en aflsluiting van een gevaarlijk goed. Een ruimte op maat van de techniek eerder dan die van mensen. Op de enkelingen na die hier onderhoud verrichten biedt het gebouw enkel het spel van het verleiden aan de mensen. Als onderdeel van het panorama op afstand en speelse burcht dichtbij. Een trotse aanzet van een ontwikkeling op komst.

Bron: deze projectbeschrijving is gebaseerd op de projecttekst van de architecten en een architectuurtekst van Janne Koevoets en Maxime Peeters (3de bachelor architectuur van de Artesis Hogeschool).