Huis Hoste en Koloniale Waren

Huis Hoste en het pand Koloniale Waren vormen al langer de thuisbasis van Kunstencentrum België in Hasselt. Het complex bestaat uit een woning naar een ontwerp van Huib Hoste en een magazijn door de lokale architect Arthur Baar. Nu worden ze samen gerestaureerd, met het oog op een definitievere invulling als concert- en theaterzaal met café en ontmoetingsruimte.

Een beladen geschiedenis

De herintroductie van de belettering ‘Koloniale Waren’ is het eerste signaal dat er nieuw leven in de gebouwen geblazen wordt. De term verwijst daarbij zonder misverstand naar de beladen achtergrond van het complex. Dit roept uiteraard vragen op. Welke rol speelde het pand in de koloniale geschiedenis van België? Kun je dat verleden tonen, weer zichtbaar maken en een plaats geven, én er een plek van vermaak van maken?

Lokaal leeft vooral de herinnering aan de site als distributiemagazijn. De koloniale associaties zijn net als de belettering vaag. Nochtans vormden dit soort gebouwen een essentiële schakel tussen de kolonie en het dagelijkse leven in België. De alledaagse aanwezigheid van het complex toont de diepe wortels van het kolonialisme in België.

Historische nauwkeurigheid

De architecten kiezen resoluut om de beladen gebouwen in ere te herstellen. Een historische analyse maakte het mogelijk terug te keren naar de oorspronkelijke kleuren. De afgebladderde witte verf van de raamkozijnen maakt plaats voor felgroene en dieprode tinten. In een laatste fase wordt het interieur aangepakt. De ontwerpers herstellen de beschilderde plafonds, herintroduceren het behangpapier in de stijl van de jaren 1920 en herstellen de geïntegreerde bouwtechnieken die destijds enorm vooruitstrevend waren.

De restauratie primeert duidelijk op de nieuwe invulling. Het bevestigt zo de plaats van koloniale architectuur in ons straatbeeld, wat het publieke leven daarbinnen ook mag zijn. Rest de vraag of zo’n indrukwekkende restauratie – belettering inclusief – het onderliggende verhaal niet verhult, net als het originele gebouw honderd jaar geleden.

- Arnaud Mewis