EEN RESTAURATIE ZONDER PASTICHE. Een deels ingestorte veertiende-eeuwse donjon kreeg een nieuwe functie als uitkijktoren. Reconstructie was niet mogelijk, door een tekort aan Diestiaanijzerzandsteen, het oorspronkelijke bouwmateriaal, en omdat historische documenten ontbreken. De architecten aanvaardden de toestand als ruïne. Een metalen trap leidt de bezoeker naar binnen, waar betonnen schijven de kruisgewelven vervangen. Boven beschermt een metalen kap, die ook dienst doet als uitkijkpunt, de afgebrokkelde muren tegen verder verval.
De Maagdentoren is een veertiende-eeuwse donjon die deels is ingestort. Een restauratie als reconstructie is vrijwel onmogelijk omdat historische documenten ontbreken en het basismateriaal, Diestiaanse ijzerzandsteen, onvoldoende voorradig is. Dit verplicht ons de toestand als ruïne te aanvaarden. Anderzijds is het herstel van de achthoekige en ronde geometrie van het gebouw de aangewezen weg om de stabiliteit te verzekeren. Dit gebeurt zonder pastiche in een vormgeving die de nieuwe bestemming als uitzichttoren tot leidraad neemt. De negentiende-eeuwse staldoorgang wordt de hoofdtoegang. Een lange metalen trap voert naar de ingestorte verdiepingsvloer, waar een trappenhuis de gevelbres dicht. De betonnen trapbordessen completeren de injecteringsschijven in de ruïnemuur, betonnen schijven nemen de plaats in van ingestorte kruisgewelven.
- Dit gebouw werd gepubliceerd in het Architectuurboek Vlaanderen N°12. Architectuur op maat.
