Theater Le Rideau de Bruxelles

Theater Le Rideau de Bruxelles verschuilt zich in een voormalig kolenmagazijn in het midden van de Brusselse deelgemeente Elsene. Het geheel bestaat uit een bonte verzameling gebouwen in de kern van het bouwblok en is in het straatbeeld slechts aanwezig als twee panden in de rij. Het rechterpand leidt de bezoeker recht naar het hart van het gebouw: een vierkante patio met glazen wanden waarrond de vroegere wirwar aan bouwsels plots lijkt omgevormd tot een helder en karaktervol theater. Via een sanitair blok verbindt de buitenkamer de achtereenvolgende ruimtes van de publieke wandeling: de entree, de zaal, de bar en de gang, die het circuit vervolledigt. Centraal in het grondplan staat niets dan licht. In de schaduw, achter de toiletten en tussen de backstage en de bar stellen de trappen naar de kantoren en kleedkamers zich verdekt op. De voornaamste architecturale ingrepen die van de gevonden situatie een geheel maken, zijn dus of leeg of verstopt, maar leiden de aandacht hoe dan ook van zichzelf af.

Deze tekst is gebaseerd op het essay van Petrus Kemme, dat werd gepubliceerd in het Architectuurboek Vlaanderen N°14. Wanneer attitudes vorm krijgen.