Lucky Bar - Groepswoningen
De gore Lucky Bar is niet meer. Een winkel en drie woningen markeren de nieuwe hoek van de Sint- Paulusplaats. In het Schipperskwartier is de tijd van milde gentrificatie aangebroken. Het hele project is een volledige nieuwbouw en omvat drie woningen: op het eerste gezicht een doodgewoon hoekhuis met aan beide kanten een aangrenzend rijhuis, verticaal en perceelsgewijs opgebouwd in overeenstemming met de vroegere situatie. De strikte perceelindeling wordt echter bijgestuurd. De winkelruimte op de begane grond loopt door over twee woningen en het dakterras van de ene woning rust op de andere. En vooral, de ontsluiting van alle woningen gebeurt langs een overdekte doorgang naar een gemeenschappelijke ruimte achterin, een steeg, een koer, een patio. Hier vinden de bewoners wat groen en schaduw en vooral ook een veilige en overdekte gezamenlijke fietsstalling die ruim en helder genoeg is voor wat herstelwerk. Een elegante buitentrap bedient bordessen en individuele voordeuren die men bij goed weer gerust kan laten open staan. De steeg of patio is een semiprivate overgangsruimte die zich, ontvankelijk maar neutraal, openstelt voor verschillende modaliteiten van stedelijk wonen: men kan ze negeren of inrichten, beschouwen als bufferzone of als ontmoetingsplek.
Het hoekpand neemt de volumetrie van de gesloopte hoek over. In een verticale suite over drie verdiepingendoorloopt men achtereenvolgens de slaapkamer van de ouders met ruime badkamer, een zit- annex logeerkamer en, helemaal onder dak, de keuken met eetkamer aansluitend op een ruim stedelijk dakterras. Met twee ramen in elke gevel genieten de drie hoekvertrekken volop van hun riante positie in de stedelijke ruimte. Het dakterras overschouwt het dakenlandschap, zonder inkijk van of naar de balkons of terrassen van de buren. Op de eerste verdieping omvat het inkomniveau van de rechtse woning twee slaapkamers en een badkamer. Een verdieping hoger zijn keuken en eethoek ondergebracht, direct aansluitend op een kamergroot buitenterras, vrij van inkijk, met zicht op de straat en het plein. Op de derde verdieping vinden we een zithoek, die in mezzanine uitgeeft op de onderliggende eethoek en met deze een opvallend dubbelhoog raam in het gevelvlak deelt. De linkse woning heeft een gelijkaardige verticale opbouw, maar met een andere opeenvolging van ruimten en met het woonterras in uitkraging over de patio achteraan. De vormgeving van het project laat het gereconstrueerde hoekpand goed tot zijn recht komen. De gepleisterde gevel tekent zich mooi af tegen de twee zijpanden in ruwe baksteen. Verticaliteit en verschil in gevelmateriaal verwijzen naar de typische stedelijke geleding in gesloten bebouwing. Stilistische eenheid en compositorisch contrast zorgen dan weer voor een subtiele samenhang. Het ritme van de houten ramen met minimale indeling herneemt, in een verfijnde modus, het ritme van heel de straat en brengt eenheid in het drieluik. Hellende daken wedijveren dan weer met platte, op het doortrekken van de kroonlijst volgt de inkeping van de dakterrassen, de veelheid van kleine ramen contrasteert met enkele grote glasvlakken. Nevenschikking wordt compositie.
De trialoog van Mys&Bomans Architectuurkantoor is tegelijk vreemd en vertrouwd. Een lastige knoop in het weefsel wordt met een vernuftige planopbouw ontward tot een oplossing die er altijd al lijkt te zijn geweest. De reconstructie van de Europese stad revisited. In termen van hapklaar vastgoed zullen dit voor het grote publiek wel geen evidente huizen zijn, maar wie ze bezoekt en uitkijkt naar woonkwaliteit, valt voor hun discrete charme. Zonder enige branie draagt dit project aan de Sint-Paulusplaats bij tot het herstel van een lang verwaarloosde buurt.
- André Loeckx, Marc Martens
