Droogloodsen

De droogloodsen op de site van de ‘Tuileries du Littoral’ in Kortrijk werden in 1924 opgericht door Ernest Dumolin. De restwarmte van de bakovens van de pannenbakkerij werd via een ontdubbelde vloer door loodsen gejaagd waar de geperste natte dakpannen lagen te drogen. Dit principe vond navolging tot ver buiten ons land. In het midden van de jaren ‘60 werden de loodsen vervangen door moderne installaties. De site is een 'lieu de mémoire', mensen hebben er gewoond, gewerkt en zich bijgevolg gehecht aan architectuur en omgeving. De visuele impact van deze ‘bijna ruïne’ in het landschap is de architecturale insteek om het industriële erfgoed in zijn ongereptheid te bewaren. Door in de loodsen een stalen vakwerkstructuur te plaatsen en zo de stabiliteit ervan te waarborgen, kon het gebouw een andere bestemming aan. Een precieze kleurkeuze en type van raamprofielen, het ten opzichte van de gevel terugleggen van nieuwe raampartijen in combinatie met conservatie, verzoenen ruïne en herbestemming. Overigens werden de oorspronkelijke ramen niet op manshoogte ontworpen en is er anderhalve bouwlaag nodig om een normale verdieping te bouwen. De verbondenheid met dit gebouw is zo groot, dat de groep Koramic-Terca-Wienerberger in dit erfgoed opnieuw zijn intrek neemt.

- Dit project werd ons bezorgd door de architecten in functie van de oproep voor het Architectuurboek Vlaanderen N° 11. Architectuur middenin. De tekst werd ons aangeleverd door de architecten.