De vervallen oude boerenwoning wordt afgebroken en een buitenkamer met behoud van het ‘binnenkoergevoel’ wordt gebouwd. De oude bestaande schuur wordt omgebouwd tot relaxruimte. Onherstelbare ruïnes herknippen zowel qua concept als met middelen en materialen de opzet. Het houtskelet met polycarbonaat bepaalt zowel de snit als de mantel van de tuinkamer met een patiogevoel als resultaat. Het tuinkamerskelet tekent tijdens afwisselende zonnestanden een perspectief van spanten op de transparante polycarbonaatleien.
De monumentaliteit van de oude graanschuur wordt in zijn geheel behouden, het gaat niet om een restauratie maar heroriëntatie. Binnen zijn de muren wit gekaleid. Sauna, douche en toilet zitten ietwat verdoken achter een open dakhoge ruimte. Grote ramen brengen de binnenkoer binnen. Onder de kleine bijbouw zit twee meter diep de dompelput. Water, gefilterd door lava en planten, brengt een spiegelreflex binnen. Het geheel geeft een eclectisch gevoel van verschillende huisjes. Oud en nieuw. De fotosynthese van het Belgisch dorpsgevoel.
Bron: deze projectbeschrijving is gebaseerd op de projecttekst van de architecten.