Het ontwerp van Burobill i.s.m. ZAmpone Architectuur betreft het een verbouwing van een bestaand complex. De architecten kregen een vloer van het schoolgebouw toegewezen om er het kinderdagverblijf in onder te brengen. Die lokalen bleken echter te krap, en de ligging op de tweede verdieping was niet ideaal voor het zorgprogramma. Er kon geen aansluitende buitenruimte worden voorzien. De oplossing is even eenvoudig als spectaculair. Een zwierige hellingbaan verbindt de straat met de eerste verdieping en overdekt de ondergelegen speelplaats. De grootstedelijke haast — ouders met bepakte fietsen die hun kroost aan de schoolpoortdroppen, buggy’s die gejaagd aanrijden en weer vertrekken — wordt via een architecturale promenade in scène gezet. De tegelvloer, die door Benoît van Innis van modulerende grafische motieven werd voorzien, gaat via een draaitrap over in een genereus balkon waarbij men eensklaps aan de beslotenheid van het bouwblok lijkt te ontsnappen.

In open lucht, terwijl men boven de grond zweeft en op de achterkant van uitgeleefde huizen kijkt, ontstaat een uitzonderlijke plek die zich aan het stadsgewoel onttrekt.

Deze tekst is gebaseerd op een artikel van Maarten Van Den Driessche, dat werd gepubliceerd in het Architectuurboek Vlaanderen N°12. Architectuur op maat.

Dit project werd opengesteld op de Dag van de Architectuur 2015.