Dominique Gonzalez-Foerster (°1965, Straatsburg) werd begin jaren negentig opgemerkt door haar installaties van zogenaamde 'chambres', waarin zij een soms irreële sfeer van afwezigheid, verlorenheid of melancholie wist op te roepen. Publieke tentoonstellingsplekken werden door haar ingrepen getransformeerd tot mentale privé-ruimtes. Naast deze kunstinstallaties realiseerde zij ook films - waaraan het Filmfestival Rotterdam in februari 2004 een retrospectieve wijdde -, richtte zij drie winkels in voor modeontwerper Balenciaga in New York, Londen en Parijs, en tekende zij voor de herinrichting van het metrostation 'Bonne Nouvelle' in Parijs. Momenteel werkt zij in opdracht van een Japanse verzamelaar aan de plannen van diens woonhuis in Tokio.
De tentoonstelling 'Alphavilles?' werd speciaal voor deSingel geconcipieerd, en is gebaseerd op een assemblage van geografische en architectonische plekken en hun verhouding tot bepaalde karakteristieken van het gebouw van architect Léon Stynen. Zo worden in deSingel op evenveel plaatsen als het alfabet letters heeft, specifieke kenmerken uit steden - van Acapulco over Barcelona en Chandigarh tot Zürich - aan de architectuur van het gebouw gelinkt. 'Alphavilles?' is een direct vervolg op Gonzalez-Foersters bijdrage voor Documenta 11 in Kassel (2002). Onder de titel 'Park, plan d'évasion' realiseerde zij een 'wereldpark' dat diverse elementen bevatte, waaronder een zeven ton zware lavasteen uit Mexico, een telefooncel uit Rio (Brazilië), een rozenstruik uit Le Corbusiers tuin in Chandigarh (India) en een lantaarnpaal uit Grenoble. Uit haar vaak scenografisch werk spreekt dan ook een specifieke aandacht voor de architectonische 'condition humaine'