Met het seminarie 'Bouwen aan de economische ruggengraat van de Belgische welvaartsstaat. Infrastructuur, planning en architectuur, 1945-1973' bouwt Michael Ryckewaert voort op zijn proefschrift aan de KULeuven. Zijn verhandeling werd recent gepubliceerd bij uitgeverij 010 onder de titel Building the Economic Backbone of the Belgian Welfare State: Infrastructure, planning and architecture, 1945-1973.
Aan de hand van enkele interessante casussen analyseert Michael Ryckewaert de relatie tussen de enorme welvaartscreatie in het naoorlogse België en de verstedelijking van het Belgische grondgebied. Op het eerste zicht is het verschijnen van industrieparken en moderne bedrijfsgebouwen, van autosnelwegen en grootschalige havenuitbreidingen louter het resultaat van het regionaal economische beleid en de infrastructuurpolitiek. Bij nader toezien blijkt dat verschillende modellen voor stadsplanning hun stempel op dit verstedelijkingsproces hebben gedrukt. Centraal staat de vraag welke ruimtelijke concepten en planningsmodellen ten grondslag lagen aan urbanisatieprojecten zoals de Antwerpse haven, de Borinage en de verstedelijkte zones langsheen het Albertkanaal. Hoe werden internationale voorbeelden aangepast aan de Belgische situatie? Ryckewaerts lezing zal zich situeren op het kruispunt van industriële geografie, politieke economie, economische geschiedenis, architectuur en stedenbouw en is bedoeld voor een ruim geïnteresseerd publiek.
Michael Ryckewaert (°Leuven, 1972) is ingenieur-architect en stedenbouwkundige. Hij is doctor-assistent en onderzoeker aan het Departement Architectuur, Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening van de K.U.Leuven. Momenteel doet hij onderzoek naar wonen en ruimtelijk beleid in het Steunpunt Ruimte en Wonen. Michael Ryckewaert publiceerde over sociale woningbouw, stedelijke woonprojecten, stedenbouw en ruimtelijke ordening. Hij doceert seminaries over woningbouw aan de K.U.Leuven.