150 jaar Henry van de Velde
Persbericht
Honderdvijftig jaar na de geboorte van architect en kunstenaar Henry van de Velde grijpen het Centrum Vlaamse Architectuurarchieven, de Koninklijke Bibliotheek en de Archives & Musée de la Littérature dit jubileum aan om prachtige brieven van Van de Velde tentoon te stellen. De tentoonstelling ‘Henry van de Velde. Brieven van architecten’ biedt een intieme inkijk in de architecturale en amicale leefwereld van deze internationale Belg uit de jaren tussen 1926 en zijn dood in 1957.
De internationale artistieke en architecturale carrière van Henry van de Velde beslaat bijna driekwart eeuw. Hij startte als schilder in de jaren 1880, werd gaandeweg architect en ontwerper, aanvankelijk in Brussel, vervolgens in Duitsland en Nederland. Na een omstreden terugkeer naar België in 1926 en zijn zogenaamde ‘tweede Belgische periode’, belandde Van de Velde tot slot in Zwitserland.
Tot en met zijn laatste levensjaar voerde Van de Velde een persoonlijke en handgeschreven briefwisseling met een brede schare aan vrienden, waaronder heel wat collega-architecten. Met hen wisselde Van de Velde niet enkel van gedachten over de Belgische en internationale architectuur van zijn tijd en over zijn eigen werk en rol in de ontwikkeling van de moderne architectuur, maar ook over erg persoonlijke onderwerpen.
Het zwaartepunt van de tentoonstelling ligt op de briefwisseling met collega en 'compagnon de route' Raphaël Verwilghen, architect en stedenbouwkundige, die zich ook na Van de Veldes dood om diens intellectuele en artistieke nalatenschap zou bekommeren. Brieven van Alvar Aalto, Eric Mendelsohn, Ernesto Rogers, Willem Dudok, Walter Gropius, Huib Hoste, Richard Neutra, J.J.P. Oud, Léon Stynen, Alfred Roth en anderen wijzen op de internationale erkenning van Van de Velde als ‘pionier van de moderne architectuur’.