Wereldtentoonstellingen zijn bij uitstek momenten waarbij over de grenzen gekeken wordt. Het spraakmakende Belgische paviljoen op de expo in Parijs in 1937 bracht Henry van de Velde, Jean-Jules Eggericx en Raphaël Verwilghen samen rond de ontwerptafel. Stukken uit de collectie van het Leuvense Universiteitsarchief, waaronder het archief van Raphaël Verwilghen, brengen deze expo weer tot leven.
Ingenieur en stedenbouwkundige Raphaël Verwilghen (1885-1963)( rechts op de foto )verlegde de grenzen van de stedenbouw in België. Hij ontwikkelde zijn moderne denkbeelden in tijdschriften zoals La Cité en via verschillende overheidsfuncties, waaronder bij de Dienst der Verwoeste Gewesten. Als ontwerper was hij onder meer actief in Belgisch Congo en als lesgever in het Hoger Instituut voor Sierkunsten van Ter Kameren.
Het Centrum Vlaamse Architectuurarchieven van het Vlaams Architectuurinstituut en het Universiteitsarchief KU Leuven putten uit het archief van Verwilghen en andere collecties om deze grensverleggende stedenbouwkundige even uit de schaduw te halen van zijn bekende collega en vriend Henry van de Velde. De tentoonstelling neemt de bezoeker mee door de loopbaan van Verwilghen, van zijn ingenieursopleiding aan de KU Leuven tot en met zijn bijdrage aan de wereldtentoonstelling van 1937.
Bijzondere stukken op de tentoonstelling zijn twee visualisaties, uit 2000 en 2013, waardoor de bezoeker het paviljoen vanuit alle hoeken kan bestuderen en een virtuele rondleiding volgen. Deze visualisaties werden gemaakt door studenten van de UGent en van de Bauhaus-Universität Weimar.
Vlaams Architectuurinstituut
Egon Verleye - communicatie & PR
T +32 (0)3 242 89 73
E egon.verleye@vai.be