Tentoonstelling Landschappen wordt Paysages in Charleroi

Persbericht
, ,
Copyright

Deze eerste tentoonstelling over de landschapsontwerpen van Bas Smets wordt gepresenteerd als een onderzoek naar de eigen methodiek. In een eerste ruimte wordt het landschapsontwerp getoond als het onderzoek naar de verbeelding van het bestaande land. Het landschapsontwerp maakt beelden om de perceptie van de realiteit te veranderen. In een tweede ruimte wordt getoond hoe de gerealiseerde projecten de realiteit transformeren en nieuwe beelden produceren. Ontstaan van het landschap Het begrip ‘landschap’ is ontstaan om een genre in de schilderkunst te benoemen.

Hoe komt een landschap tot stand? Hoe wordt het ontworpen? Hoe wordt het gerealiseerd?

Land vs landschap De landschapschilderkunst streefde niet naar een getrouwe weergave van het bestaande. De inspiratie kwam eerder uit religieuze en mythologische teksten. Zo is het opmerkelijk dat schilders uit de Lage Landen vooral landschappen schilderden die in hun vlakke polderland niet voorkwamen. Het duurde nog tot in de achttiende eeuw vooraleer het begrip ‘landschap’ zou worden gebruikt om het bestaande land te benoemen. Vanaf toen beschreef men het territorium met begrippen uit de landschapschilderkunst. Het landschap heeft bijgevolg geen fysieke realiteit, maar ontstaat als de verbeelding van het bestaande land. Het onderscheid tussen ‘land’ en ‘landschap’ is essentieel: het land is het gegeven, het landschap de waarneming ervan. Een landschap kan worden gedefinieerd als een gemeenschappelijk gedeeld beeld van een deel van het territorium.

Land zonder landschap In België ontbreekt een dergelijk gemeenschappelijk beeld. Het Belgische land heeft niet het door de mens gemaakte landschap van Nederland en evenmin de uitgesproken natuurlijke topografie van Frankrijk en Duitsland. Het vlakke land genereert geen sterk landschapsbeeld, waardoor het weinig weerstand kan bieden aan de uitdijende verstedelijking, de uitbreiding van de infrastructuur en de schaalvergroting van de landbouw. Gevolg hiervan is een verspreide bebouwing met een nagenoeg constante dichtheid. Door haar gebrek aan natuurlijke elementen kan België, en Vlaanderen in het bijzonder, worden beschouwd als een ‘land zonder landschap’. Dat maakt het bij uitstek een laboratorium om landschappen te ontwerpen.

Perscontact

Vlaams Architectuurinstituut
Egon Verleye - communicatie & PR
T +32 (0)3 242 89 73
E egon.verleye@vai.be