Dit boek verschijnt naar aanleiding van de 50e verjaardag van de publicatie van Het lelijkste land ter wereld en vergezelt de theatervoorstelling van Dimitri Leue op basis van de tekst van Braem.

In 1968 publiceerde architect Renaat Braem Het lelijkste land ter wereld. In dit pamflet geeft hij zijn kritische lezing van de stedenbouwkundige wanorde in België, als gevolg van een wederopbouwpolitiek waarin het initiatief grotendeels aan de kleinste private partij werd overgelaten; het gezin als de hoeksteen van de samenleving. Tegelijkertijd is het pamflet vooral een oproep om de nefaste gevolgen van deze wildgroei te overwinnen en stelt het een aantal concrete acties voor die de ruimtelijke kwaliteit kunnen verbeteren.

Vijftig jaar later is de vraag naar een betere aanpak van de ruimtelijke ordening zo mogelijk nog urgenter geworden. Om mensen van deze urgentie te overtuigen, trekt Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck het hele land door met de lezing Antropomorfisme 2.0, die in deze publicatie is opgenomen. Recente fotografie van Filip Dujardin toont bovendien dat België nog steeds aanspraak maakt op de titel Het lelijkste land ter wereld.

Op 28 en 29 september 2018 vond de theatervoorstelling van Dimitri Leue plaats in deSingel.