Wat brengt de toekomst voor digitalisering?

Wat brengt de toekomst voor digitalisering? Met: Andrew Prescott

In de jaren '90 van de 20e eeuw werd het mogelijk om op grote schaal archief- en bibliotheekcollecties te digitaliseren. Een primeur in de geschiedenis! Dat proces had een sterk experimenteel en innovatief karakter.

Dertig jaar later heeft digitalisering algemeen ingang gevonden. Met het verstrijken van de jaren verloor het proces echter steeds meer van zijn innovatieve en avontuurlijke karakter. Digitalisering vervelde tot iets dat zich vaak beperkt tot de productie van heel veel digitale content, maar dan in zijn meest basale vorm. Een analoog document wordt simpelweg omgezet naar een digitale variant. Klaar. Daarenboven lijkt kwantiteit te primeren op kwaliteit.

Deze manier van werken heeft zeker zijn voordelen, denk aan het digitaal consulteren van talrijke bronnen, ongeacht het tijdstip of de plaats waar je je bevindt. Of het beter kunnen monitoren van de toestand van kwetsbare manuscripten. Tegelijkertijd missen we door deze basic massadigitalisering heel wat mogelijkheden, die nieuwe digitale tools ons wél kunnen bieden, zoals multispectrale beeldvorming en het gebruik van Virtual Reality.

Het is daarom steeds waarschijnlijker dat deze benadering van digitalisering, die veel weg heeft van massaproductie, steeds minder bevredigend zal zijn voor zowel conservatoren als voor gebruikers. Onze huidige aanpak zal op de proef gesteld worden, zo voorspelt Andrew Prescott. Hoe dan?

• Allereerst zullen we technieken als multispectrale beeldvorming en Reflectance Transformation Imaging (RTI), een onderzoeksmethode die via interactieve viewingsoftware helpt bij het analyseren van oppervlaktedetails, willen gebruiken om manuscripten gedetailleerder te onderzoeken.
• Ten tweede hebben we ons tot nu toe hoofdzakelijk beziggehouden met het digitaliseren van bestaande analoge archieven. De explosieve toename van het aantal digital born records zal ons echter voor grote uitdagingen stellen op het gebied van middelen, methoden en toegang. We zullen ons, veel meer dan tot nu toe het geval is, moeten bekwamen in vaardigheden uit de data- en computerwetenschappen.
• Ten slotte zullen we volledig nieuwe vormen van interfaces nodig hebben om de enorme hoeveelheden digital born records te verwerken. Virtual Reality en Artificial Intelligence bieden hiertoe interessante mogelijkheden.

Over Andrew Prescott (Professor of Digital Humanities aan de University of Glasgow)

Andrew Prescott is Professor of Digital Humanities aan de University of Glasgow. Hij is opgeleid als middeleeuws historicus aan het Westfield College en het Bedford College van de University of London, waar hij een proefschrift schreef over de Boerenopstand van 1381. Van 1979 tot 2000 was hij conservator handschriften in de British Library, waar hij betrokken was bij enkele van de eerste digitaliseringsprojecten, waaronder Electronic Beowulf. Van 2000 tot 2007 was hij directeur van het Centre for Research into Freemasonry aan de University of Sheffield. Hij heeft ook gewerkt aan de University of Wales Lampeter en King's College London. Van 2012 tot 2018 was Andrew Prescott Theme Leader Fellow voor het strategische thema 'Digitale transfomaties' van de Arts and Humanities Research Council.