Het project vertrekt vanuit een alomtegenwoordige woonrealiteit: gezinswoningen die naarmate bewoners ouder worden hun gebruikswaarde verliezen door hun schaal, ontoegankelijkheid en onderhoudsbehoefte. In veel gevallen leidt dit tot een verhuis naar een appartement waarbij ze niet alleen binnenruimte maar ook waardevolle buitenruimte en een vertrouwde leefomgeving verliezen. De opdrachtgevers, twee broers, wilden voor hun ouders een alternatief formuleren: een nieuwe woning, compact en volledig toegankelijk, ingeplant op een resterend stuk familiegrond in de directe nabijheid van hun vroegere woonplek.
Hoewel de zorgvraag het concrete vertrekpunt vormde, is het ontwerp niet gereduceerd tot die specifieke levensfase. In plaats van een oplossing te formuleren die vastzit aan één moment in de levensloop, kiest het ontwerp voor een structurele openheid en typologische flexibiliteit. De driehoekige vorm van het perceel — een kleine, onregelmatige driehoek die niet evident te bebouwen is — wordt niet als beperking opgevat, maar als organiserend principe: rond een centrale, polyvalente ruimte groepeert zich een zestal gelijkwaardige kamers. Door hun identieke technische infrastructuur en onderlinge verbindbaarheid met schuifdeuren ontstaat een plan dat zich eenvoudig laat herschikken – tijdelijk of structureel.
De woning is ontworpen als een integraal toegankelijke en veranderingsgerichte structuur, maar tegelijk is ook op materiaalniveau gekozen voor toekomstgerichtheid. De dragende structuur is gerealiseerd in kruislaaghout (CLT), geïsoleerd met houtwol en voorzien van een schil in gebakken aarde. Deze bio-ecologische materialisatie versterkt niet alleen het circulaire karakter van het gebouw, maar draagt ook bij aan een gezond binnenklimaat. Het resultaat is een compacte woning met een open tijdsstructuur: ontworpen voor vandaag, maar gericht op de lange duur.
English:
The project starts from a ubiquitous housing reality: family homes that lose their utility value as residents age due to their scale, inaccessibility and maintenance needs. In many cases, this leads to a move to a flat where they lose not only indoor space but also valuable outdoor space and a familiar living environment. The clients, two brothers, wanted to formulate an alternative for their parents: a new home, compact and fully accessible, implanted on a remaining piece of family land in close proximity to their former place of residence.
Although the care requirement was the concrete starting point, the design was not reduced to that specific stage of life. Instead of formulating a solution tied to one moment in the life cycle, the design opts for structural openness and typological flexibility. The triangular shape of the plot - a small, irregular triangle that is not obviously buildable - is not conceived as a constraint, but as an organising principle: around a central, multipurpose space, six equivalent rooms group together. Their identical technical infrastructure and interconnectability with sliding doors create a plan that can easily be rearranged - temporarily or structurally.
The house was designed as an integrally accessible and change-oriented structure, but at the same time future-oriented was also chosen at the material level. The load-bearing structure is realised in cross-layer timber (CLT), insulated with wood wool and fitted with a baked earth envelope. This bio-ecological materialisation not only reinforces the circular character of the building, but also contributes to a healthy indoor climate. The result is a compact house with an open time structure: designed for today, but focused on the long term.
