De ambitie: een nieuwbouwwoning realiseren voor een fractie van de kost van een klassieke aankoop en renovatie in het centrum van Gent. Inclusief grond, werken en BTW moest het budget beduidend lager liggen dan een klassiek project: 350.000€. Om dat te halen, werd maximaal ingezet op zelfbouw en recuperatie.
Een ondiep perceel, strikte stedenbouwkundige voorschriften en een krap budget bepaalden de krijtlijnen van dit project. Toch wordt hier verrassend ruim geleefd. Dankzij een sobere vormentaal en een paar strategische ingrepen krijgt het compacte huis een genereuze ruimtelijkheid. In de keuken rijst het dak op langs een schuine balk: een slimme ingreep die een visuele en fysieke link creëert met de hoger gelegen leefruimte. Vanuit de mezzanine zie je wie thuiskomt en de zon valt doorheen de opening tot diep in de keuken binnen, tot achteraan het perceel. Het dak van het hoofdvolume maximaliseert het gabarit met twee puntgevels: één aan de straat, één opzij. Tussen beide snijdt een inpandig terrasje zich in het volume. De woning wordt een meter onder het straatniveau gebracht; dat geeft ruimte om vrije hoogte toe te voegen in de woonverdiepingen en de dakverdieping.
Het lage budget vroeg om een radicale aanpak. Zichtbare cellenbetonstenen vormen de buitenmuren, houten balken en betonnen predallen blijven zichtbaar. Het huis toont zich eerlijk en zonder franje. De bewoners omarmen hergebruik en laten dit zelfs het ontwerp van de woning sterk bepalen: materialen met karakter en een verleden worden verzameld nog voor de werf start. De plint werd gemetseld met restpartijen stenen, de gevel bekleed met ‘overstock’ golfplaten. Binnen geven deuren uit een Brusselse bank, resttegels van een kunstinstallatie, bekladde bekistingsbalken als traptredes en een roze spoelbak kleur en karakter aan de sobere architectuur. Het ontwerp wordt op alle schalen vormgegeven naar de beschikbaarheid van recuperatiematerialen en de zelfbouwcapaciteiten van de bouwheer.
English:
The ambition: to realise a newly built house for a fraction of the cost of a classic purchase and renovation in the centre of Ghent. Including land, works and VAT, the budget had to be significantly lower than a classic project: €350,000. To achieve that, maximum use was made of self-construction and recuperation.
A shallow plot, strict urban planning regulations and a tight budget determined the outline of this project. Yet it is surprisingly spacious. Thanks to a sober formal language and a few strategic interventions, the compact house acquires a generous spaciousness. In the kitchen, the roof rises along a sloping beam: a clever intervention that creates a visual and physical link with the upper living space. From the mezzanine, you can see who is coming home and the sun falls through the opening deep into the kitchen to the back of the plot. The roof of the main volume maximises the gabarit with two gables: one on the street, one to the side. Between the two, an indoor terrace cuts into the volume. The house is raised one metre below street level; this gives space to add free height in the living floors and the roof floor.
The low budget called for a radical approach. Exposed aerated concrete bricks form the exterior walls, wooden beams and concrete predals remain visible. The house reveals itself honestly and without frills. The residents embrace reuse and even let this strongly influence the design of the house: materials with character and a past are collected even before the site starts. The plinth was bricked with leftover bricks, the façade clad with “overstock” corrugated sheets. Inside, doors from a Brussels bank, leftover tiles from an art installation, daubed formwork beams as stair treads and a pink sink give colour and character to the austere architecture. The design is shaped at all scales to the availability of reclaimed materials and the self-build capabilities of the building owner.