Het uitgangspunt voor het ontwerp van deze woning in Deurle is een in zijn omgeving opgaand volume met één bouwlaag te realiseren dat de interactie tussen tuin en wonen kan maximaliseren.

De site is een lang gerekt perceel tussen een beboste zandheuvel met oude eiken en dennenbomen aan de westzijde en een residentieel woonpark aan de oostkant. Om zoveel mogelijk van de zon te genieten die ’s avonds nog over de bomen valt, leunt het project zo dicht mogelijk tegen de oostelijke perceelsgrens aan.

De leefruimten zijn verdeeld over vier blokken die verschoven zijn ten opzichte van een circulatie-as die van noord naar zuid loopt. Deze verspringende inplanting geeft het project een ruimtelijke kwaliteit die verschillende buitenzones definieert. Een oostelijk ontbijtterras met kruidentuin, een avondterras aan de zuidzijde en in het verlengde van de leefruimte van de woning ligt een zwemvijver die de woning verbindt met het landschap. Weggetrokken van de woning, werd aan de straatzijde de
garage ingepland. Dit volume vormt tevens de toegang tot de woning en is verbonden met de woning door een overdekt wandelpad dat een inkompatio omsluit.

De woning is opgetrokken in ter plaatse gestort zichtbeton met een bruintint die harmonieert met het aanpalende groen en de schors van de bomen. Het huis is aan de binnenzijde volledig afgewerkt met een terrazzo vloerafwerking die de eenvoud van de
ruimten onderstreept. Met een op maat gemaakt meubilair in eenzelfde sobere taal als de architectuur wordt een rustige en neutrale woonomgeving met ruimte voor de gevarieerde kunstcollectie van de bewoners gecreëerd. Deze sobere woonruimten richten zich op de steeds evoluerende natuurlijke omgeving door gesofisticeerde ramen die volledig in de muren kunnen verdwijnen om een onbelemmerd zich te bieden op de tuin.

Bron: deze projectbeschrijving is gebaseerd op de projecttekst van de architecten.