Woning met praktijkruimte

Deze woning met vier slaapkamers, praktijkruimtes en parkeerplaats is met de grootste omzichtigheid door Marie-José Van Hee Architecten geïntegreerd in een kleinschalig dorpsweefsel.

Het huis strekt zich in haar volle lengte uit over het perceel en ontwikkelt zich langsheen de verschillende binnenkoeren. De toegang naar de voordeur aan de straatzijde loopt via een eerste omsloten buitenruimte, deels overdekt als carport. Dan plooit het huis zich naar de vorm van het perceel en knikt weg van de zone met erfdienstbaarheid van zicht In deze knik vormt zich de grote, centrale binnentuin waarrond zich het wonen afspeelt en de leefruimtes zich langsheen uitstrekken.

Op die manier kunnen de leefruimtes zich richten naar het zuiden en mee genieten van bezonning. Voor de ramen in de zijgevel van de linkerbuur staat een gevouwen scherm van houten latten klaar om te laten overgroeien, zodat er geen inkijk meer naar de binnentuin zal zijn. Een derde kleinere binnenkoer maakt de scheiding tussen de privéwoning en de praktijkruimtes aan de straatkant en brengt licht tot op niveau -1 van het bouwvolume vooraan.
De onderdoorgang tussen de grote binnenkoer en de achtertuin loopt langsheen de kleine sanitaire cel. In de warme helft van het jaar is dit blokje open naar de buitenruimtes toe en biedt de overdekking voldoende beschutting. In de winter wordt het met schuifdeuren afgesloten van buiten om het als volwaardige annex van de binnenruimte te gebruiken.
Een massieve trappenpartij leidt naar de slaapkamers op de verdiepingen aan de straatzijde. Onder het dak zit de slaapkamer van de ouders met een dakterras aan de achtergevel. Op de verdiepingen scheidt een smal inpandig terras het gebouw van de rechterbuur. Dit biedt de kans om aanpalende badkamers discrete ramen te geven naar het eigen terrasje toe en niet in de straatgevel.

Baksteen als vertrouwd materiaal biedt aansluiting bij het dorp. Door de dikke cementvoegen in het eenvoudige baksteenpatroon, wordt het materiaal abstracter en vertoont het gelijkenissen met een weefsel. Ook de dakbedekking in leipannen van gebakken aarde herinnert aan de materialen in de omgeving.

Bron: deze projectbeschrijving is gebaseerd op de projecttekst van de architecten en een tekst van Rutger Pompen (3de bachelor architectuur van de Artesis Hogeschool).