Het gebouw maakt samen met het aanpalende herenhuis deel uit van een voormalig sigarenfabriekje en is nu verbouwd tot autonome wooneenheid. Het geheel is opgenomen in de ‘inventaris bouwkundig erfgoed’ en is, samen met de nabijgelegen pastorij en dorpskerk, onderdeel van de historische nederzettingsstructuur van het dorpje.

Twee van de drie gelijkvloerse traveeën blijven verbonden aan de bestaande woning (aanpalend herenhuis), in de derde travee wordt de toegang naar de nieuwe wooneenheid gemaakt. Het gebouw werd in het verleden al enkele traveeën aan de tuinzijde ingekort. Bijgevolg kon en mocht de historisch niet-waardevolle kopgevel aan tuinzijde helemaal opengewerkt worden om zo de woning een panorama te bieden op het omliggende, uitgestrekte landschap. De nieuwe kopgevel is als een houten ‘voorzetwand’ tegen het gebouw geplaatst, alsof ze uit één stuk bestaat. De dieperliggende glasvlakken en het uitkragend balkon zorgen voor een bas-reliëf.

Het gevelritme van de authentieke gebouwschil werd hersteld, de dragende structuur van het gebouw (balk –en kolomposities) werd terug zichtbaar gemaakt en op de eerste en tweede verdieping bijkomend versterkt. De beperkte vrije hoogte van de verdieping werd gecompenseerd door binnen de bestaande structuur een aantal vloervelden van de zolderverdieping uit te breken.

Bron: deze projectbeschrijving is gebaseerd op de projecttekst van de architecten.