Driehonderd vijftig jaar geleden, in 1663, werd de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen gesticht als de eerste instelling voor kunstonderwijs op het niveau van de academie in de Lage Landen. Daaruit vloeiden de huidige architectuuropleidingen in Antwerpen voort. Oktober 2013 is eveneens het moment waarop die opleidingen (Architectuur, Interieurarchitectuur, Monumenten- en Landschapszorg, en Stedenbouw en Ruimtelijke planning) integreren in de Universiteit Antwerpen en samen met de opleidingen Productontwikkeling, en Conservatie en Restauratie, de faculteit Ontwerpwetenschappen vormen.
Deze dubbele gebeurtenis vormde de aanleiding om zich te verdiepen in de geschiedenis van deze opleiding. Nagenoeg vijftien auteurs doken in het onontgonnen archiefmateriaal van de school en interviewden talrijk sleutelfiguren om de historiek van deze brede waaier aan opleidingen en in een aantal van hun vooraanstaande professoren in kaart te brengen. Bepaalde opleidingen, zoals Stedenbouw en Monumentenzorg, worden voor het eerst historisch belicht. Bovendien komen er diverse vraagstukken boven drijven. Hoe verhielden de disciplines zich ten opzichte van elkaar, zoals architectuur ten opzichte van interieurarchitectuur, stedenbouw, de beeldende kunsten en productontwikkeling? Welke positie kan onderzoek innemen in een architectuuropleiding? Hoe verhoudt ontwerpend onderzoek zich tot de disegno? Welke maatschappelijk engagementen ging de school aan en hoe doet zich dit vandaag voor?
Aan de hand van onontgonnen archiefdocumenten, talrijke foto’s en mondelinge getuigenissen, wordt de evolutie van een der rijkste en oudste opleidingen in ontwerpwetenschappen in beeld gebracht.