Het Vlaams Architectuurinstituut nodigde journalist Pascal Verbeken en fotograaf Jimmy Kets uit om een stadsportret van Genk te maken.

Kan je een stad lezen zoals een boek? Pascal Verbeken (auteur van Le Grand Central Belge en ArmWallonië) doorkruiste de mozaïekstad Genk te voet, met de fiets, trein en een auto. Het landschap van Genk leest zich als de geschiedenis van de 20ste eeuwse industrialisatie. Elke gevel is een verhaal. Genk is een facetstad zonder historische kern. De stadsdelen liggen ver uit elkaar en kennen hun eigen specifieke geschiedenis. Zwartberg, Winterslag en Waterschei ontwikkelden zich een eeuw geleden in de buurt van de steenkoolmijnen. Sledderlo en Kolderbos werden geboren uit de komst van de Ford-fabriek. En dan is er het oude Genk, het pittoreske kunstenaarsdorp dat gebombardeerd werd tijdens de Tweede Wereldoorlog. In het vooruitgangsoptimisme van de jaren ’60 verrees er de eerste shopping mall van Vlaanderen. Deze versplintering maakt Genk een even ongrijpbare als fascinerende stad voor buitenstaanders. Een mini-Los Angeles. Nowhere City. En toch ontstond hier een sterke stedelijke identiteit Een jonge stad, die zijn eigen toekomst steeds opnieuw moet uitvinden. Persfotograaf Jimmy Kets (o.a. fotoseries Niet Miss en Hotel Kets en documentaire film OdysSea) maakte vanuit zijn ironische verbazing voor dit stadsportret een reeks foto’s.