Woning Rotelenberg
'Een nieuw huis in het oude huis' is de krachtige en bondige omschrijving voor de volledige renovatie van Rotelenberg nummer 17. Dit huis langs de straat, typisch Vlaams met zijn wachtgevel, is in essentie een stedelijk type gelegen in een dorp. Het was afgeleefd toen de huidige bewoners het kochten. Ze schakelden architectenbureau dvvt in voor een grondige renovatie. Maar ze kozen ervoor hun tijd te nemen, de materialen en het huis te doorgronden. Het architectenbureau werd door de bewoners voor een extreem onderzoek naar 'anders bouwen' gesteld. Alles uit het huis werd losgemaakt, enkel de vier gevels hielden stand zodat er plaats vrij kwam voor een volledig nieuwe structuur.
Het concept van de renovatie vertrekt vanuit een open en uitnodigend gelijkvloers. Onder het dak zijn slapen en badkamer gesitueerd. Het eerste dat geplaatst werd, waren de vloerplaten. Die stempels en doka’s blijven blootgesteld en zijn dus niet enkel constructief maar ook esthetisch aanwezig in de woning. Het plafond heeft hierdoor een gele kleur. Ook het dak wordt geïsoleerd en open gehouden, zo onstaat bijna een kathedraalgevoel als men naar boven kijkt. Een verdere indeling van het huis wordt gemaakt door het toevoegen van glazen wanden die een soort woonbox vormen binnenin de bakstenen muren.
In het exterieur wordt het materiaalonderzoek doorgetrokken. Er is een mengeling tussen ‘typisch’ Vlaams vernaculair en de ingenieuze ingreep van de ontwerper. Een gevel wordt volledig bekleed met ruitleien waarop de voegen van de baksteen zijn gezeefdrukt. Een belangrijk detail dat meespeelt in het uitzicht van het pand zijn de spiegeldakkapellen. Beide zijden van de dakkapel zijn met een spiegelplaat bekleed en reflecteren zo lucht, dak en schaduw. Poëzie of Belgisch surrealisme?
De ringbalk van de woning, namelijk de strook waar de vloer oorspronkelijk aanwezig was, wordt als teruggreep naar het vroegere behouden. Langs buiten is deze bekleed met dezelfde spiegelplaat als de dakkapellen. Binnenin is de strook zichtbaar door een lijn beton die langsheen heel de bakstenen muur gaat. Duurzaamheid en hergebruik krijgen hier een hele nieuwe dimensie. Geen enkel bouwknooppunt of constructief materiaal wordt verstopt maar krijgt een esthetische plaats in het concept. Toch wordt het oude nog zichtbaar geltaten. De bakstenen buiten‐ en binnenmuren geven een interessante draai aan de volledige woning.
Bron: deze projectbeschrijving is gebaseerd op de projecttekst van de architecten en een architectuurtekst van Birgit Mitchell (3de bachelor architectuur van de Artesis Hogeschool).
